viernes, 19 de diciembre de 2008

A EMIGRACION

Desta volta escribo en galego,porque penso que e a mellor maneira de expresar, o que quero dicir.
Quero facer este escrito a modo de reflexion,sobre algo que esta moi arraigado en Galiza como e a emigracion,e no falo da xente de fora que hai hoxe en dia no noso pais sinon nos moitos galegos que marcharon desta terra buscando un futuro mellor.Eu mesmo fun emigrante durante 15 anos da miña vida,pero fago constar que emigrei non por necesidade senon por estar preto do meu pai.O que me quero referir e que nos comos galegos debemos ser,sempre que eles o merezan comprensivos coa xente que ven de fora,e non prexulgar polo simple feito de ser estranxeiro e digo esto porque quen mais e quen menos no noso pais ten algun familiar ou coñecido que foi ou e emigrante e deberiamos pensar que o que nos lle podamos facer a un emigrante poderiao estar a sufrir o noso coñecido no pais no que se encontre,e como eu aplico a maxime de NON DESEXES PARA NINGUEN O QUE NON QUEIRAS PARA TI pois trato de coñecer a xente sen xulgala polo seus pais de procedencia non todos somos iguais,por poñer como exemplo :¿non todos en España somos Julian Muñoz,certo? bueno digo este persoaxe como puiden dicir calquera outro o que quero dicir con isto e que a un suramericano non se lle pode xulgar de delincuente polo simple feito de selo ou a unha muller desa misma orixe non se lle pode etiquetar de "muller de vida alegre" por esa mesma razon eu penso que a etiqueta de cada un e individual e faina un mesmo eu vivin como emigrante e sei o que e estar fora do teu pais e que te chamen extranxeiro e chegar o teu pais despois de moitos anos e sentirte como un extranxeiro.

1 comentario:

insomniorizar dijo...

ai emilio, que razon tes! Con este temiña! Eu fun dous anos emigrante tamen e sei ven do que falas.

Por certo, desexote o mellor neste día, pero sobre todo, desexote o mellor o resto dos dias!

Un abrazo!